Poems on Sound

I have those moments where writing poems is as natural as crying or laughing.

Sometimes the poem’s sound already exists unheard, during the proces of writing.
I then bring it on sound by improvising on it.

Sometimes the other way around: sound improvisation invites a poem.

improvisation-HenryKoek

Dutch poems

(only available on this website)

geboorte

Sound collaboration with Jasper Teule, bass guitar.

Ja, toen

Sound collaboration with Jasper Teule, bass guitar.

rusteloos

Sound collaboration with Jasper Teule, bass guitar.

In Spheren

Ont-moeting

Bomen

Ongezien

Klagen

Wat vlinders doen

Dutch poems in writing

als de tijd stilstaat

als de tijd stilstaat zichzelf overziend met de kennis van nu
en alszo van deze huidige tijd
als de tijd stil staat en zo de poort opent naar tijdelijk uit de tijd zijn,
zichzelf includerend en aan zichzelf voorbij, aan zichzelf voorbij
een signaal gevend aan alle ruimte, waar alles zich in afspeelt,
ja dan
ja dan neemt de tijd de tijd zonder dat de tijd zich genomen voelt
het is een gebeuren van alle tijden

Greenwich 1884

neem de tijd, onthaast
het is niet de tijd die zich genomen voelt
maar de werveling van gedachten wat te doen, die krioelt
die krioelt, als het niets, het niet iets, anders dan beleven ons achterlaat, verbaast
verveling
ver-veling dichtbij allen, kunnen wij niet meer aan
actief speuren wij om ons heen, wat te doen, welk vermaak
hoe vul ik de leegte opdat ik niet verzaak en raak
raak aan niets, niets om handen, niets wat mij bezig houdt, zo snel mogelijk hier vandaan
verveling
een vervelend ding waarin alles lijkt te verdwijnen
mijn idee over wat komen gaat, wat nog speelt en wat was
het lijkt mijn pupillen te verkleinen
tot staarstand wazig staar ik voor mij uit, wat is was
wachtend op een beweging die verlost, mij bevrijdt, dan ja dan pas
voorbij verveling
voorbij verveling los ik op in stilstaande tijd
waar mijn hoofd onbelast het nieuwe toelaat en het oude verkast
ik verdwijn in een ongeschreven moment waar de toekomst ongekend mijn verleden ontlast
en verrast ervaar ik allerlei creatieve impulsen als dank naar en uit het bestaan
ja zo mag ik verder gaan en zijn in verveling een onmisbaar gekend ding
een onpersoonlijke ervaring van en voor ons allemaal
‘t is laat, de tijd dringt
alszo is de tijd niet kostbaar, duur en schaars
vergeten ongetraind laten wij ons door de tijd eten, nemen
en bouwen zo onbewust onnodig aan ons tijdsgeweten en laten ons claimen
leve de verveling,
ver-ve-ling
wer-ve-ling
onsterfelijk ding
bel aan en ik doe open of ik ben niet thuis, waarschijnlijk voor mijn goed fatsoen andere dingen aan het doen

pad

een tijdje geleden toen ik nog dacht dat ik wist
wist wat ik niet wilde missen
toen ik nog wist wat ik wilde en er voor ging
toen alles voor mij maakbaar leek, toen
ja toen het een kwestie was van gewoon doen
ja toen ik over mijn angsten heen kon springen als een antiloop
ja toen toen voor mij mijn toekomst nog langzaam naderbij kroop
alles schijnbaar binnen handbereik leek
ja toen gedachten mij leidden en ik niet onder mijzelf bezweek
ja toen er alle reden was voor een goed gevoel
« daar doe je het allemaal voor » zongen wij in koor
ja toen was toen, ik ga daar niet meer voor
meer weet ik niet en ik hoef niets te missen nog te willen
en tot de dood ligt mijn toekomst in ‘t verschiet
ja meer weet ik niet

geboorte

zo ongekend alleen in de tijdloze tijd samen met jou,
onverbroken in gestild kontakt
ik beweeg mij, schommel mee met en als kan in jouw tred
ongewild, onbedacht
ik verken zonder ruimte te kennen de ruimte om mij heen
en groei in beweging vanuit mijzelf alleen
door wat er tot mij komt door jou heen
zo nog ongekend alleen in de tijdloze tijd
tot de ruimte om mij heen meer en meer afscheid neemt
en het ongeziene ik volgroeit in de tijd tijdstip bepaalt
ik kom, ik kom ongewild onbedacht of ik word gehaald
NU, waar de klok voor jou even stilstaat
en de gewezen tijd laat zien dat ik ben…
meer dan innerlijk gevoeld en beleefd is het mijn lichaam met mijn gezicht wat ik niet ken maar zich voorstelt aan jou
van binnen naar buiten
van behaaglijke temperatuur naar kou
van geleefd worden naar de eerste adem
de innerlijke gong van wezenlijke verandering
de beweging van leven, lucht in mijn long
als een en al ritme zal ik zijn, langzaam mijzelf ontmoetend
ontmoetend het wonder van bestaan
al lijkt alles in het begin o zo langzaam te gaan
maar dat laat zich door de tijd heen anders beleven
mijn ontmoeting met mijzelf
ik ben in leven

rust-loos

rusteloze wereld vragend om aandacht
niets meer te hoeven missen de media lijken aan de macht
rusteloze aarde brekend elk record
bevingen en vloedgolven, uitbarstingen van vulkanen
rivieren overstromen en ga zo maar door
rusteloze beurzen bewegen met dit alles mee
speculeren vanuit onzekerheid lijkt anders dan voor de belegger
voor de speculant oké
rusteloze wereld van de sport in het spel van de markt
een groot tekort en tegelijkertijd wordt er heel wat geld
overal vandaan geharkt
rusteloze wereld van het geld
waar ongegeneerd de status van de bonus nog steeds zwelt
rusteloze continenten van verschil
van bestrijding van de armoede tot aan
een opgeblazen economische wil
rusteloze peilingen in de politieke strijd
haast onwerkbare uitslagen waarbinnen polarisatie ongevraagd gedijt
rusteloze mensen ja jong en oud
de ongeremde vraag naar medicijnen voor de geest goed of fout?
rusteloze ondernemingen op weg naar een geformuleerd doel
allerlei programma’s en cursussen voor het verdiepen van ons gevoel
rusteloze instanties ontmoetend hun verleden
geen kruis wordt overgeslagen alle onrecht wordt bestreden
rusteloze woningzoekers overspoeld door nieuwe getallen
blijft er nog iets over om in te wonen wat je zal bevallen?
rusteloze gehandicapten die nog niet weten wat ze overkomt
uitkeringen, werkplekken, voorzieningen
alles staat ter discussie die nooit verstomt
rusteloze pubers in spé
nu al last van definities zoals adhd
rusteloze ouderen in spé
weet jij veel met het pensioen en je AOW
rusteloze ouders, opvoeders na de ‘geslaagde’ daad
multitaskend naar de crèche voor dat je naar je werk gaat
rusteloos sterven lijkt in de tijd in een rusteloos leven die dat voorbereid
oefenen al is het dagelijks maar even om in ieders geval in rust met jezelf te leven